Basiretimin bağları büklüm büklüm yolları

   Gerçekten dışarıdan nasıl göründüğümü çok merak ediyorum, çok mu safı yada çok mu aptalı oynadığımı merak ediyorum bazen o ikisinin ayarını çok kaçırdığımı düşünüyorum. Bi keresinde bir kitapta okumuştum ne biliyor olursanız olun gene de aptala yatın diye bende bundan feyiz alarak ne biliyorsam gene bilmiyormuş gibi aptala yatıyorum. Tabi ki her şeyde olduğu gibi bunun da elimde patladığını düşünüyorum, sonuçta normalde suyun eksi derecelerde donması gerekirken o su bendeyse donmayası gelir, ölür ölür reaksiyonlar falan geçirir ama donmaz kesinlikle.

   Dışarıdan da öyleyimdir kesin, kapılarımı kime ardına kadar açsam kıçıma tekmeyi koymadan duramıyorlar ama bende de bağımlılık oldu galiba, böyle ne biliyim kıçıma tekme yemeyince kendimi bi boşlukta falan hissediyorum. Ne zaman "oh her şey yolunda gidiyor, ne iyiyiz ne hoşuz ah üniversite hayatımın ilk yılımda iyi arkadaşlar edindim falan desem" işte bu o son tekmeyi yemeden önceki son sözlerimdi, şuan komadayım bunları beni beynime sapladıkları bir makineyle yazıyorum. Ay tamam bu aşırı drama oldu böyle sanki arkadaşlarım beni gece bara götürdü oradan hap verip evlerine götürüp tek tek tecavüz etti kızlarda video kayıtına aldılar, daha sonra evlerinde 1 hafta boyunca tecavüz edip benden kurtulmak için 3. köprünün ayağından atmışlar ama ben sağ kalmışımda bi köylü beni bulup hastaneye götürülürken yolda 5 kere kalması yapılmış gibi oldu yok böyle şeyler olmadı. Oldu mu lan acaba, ya şuan da komadaysam. Dur şuraya büyük harflerle ağrı kesici verin diyim belki okurlarda biraz daha ağrı kesici verirler, gerçi artık kazık yemekten hissisizleştim ama neyse.

   Nereden başlayıp yazsam bilemedim, ara ara o kadar şey oldu ki bende ne olduğunu kavrayamadım ama her seferinde kendimi bi starbuckta tek başıma düşünürken elimde kahveyle buldum. Gözlerimi ne zaman açsam yalnız başıma oturuyordum. Önceden buraya haftada  4 kere Zippolu Mavişle gelirdik. Her zaman o bir şeyler anlatırdı bende onun gözlerini dalıp giderdim. Şimdi mi? En son whatsapp konuşmamız bile 6 hafta önceye ait. Hangi ara böyle olduk? Sormadım ama aramız bozuk değil ama benden çok uzak değil mi sizce de?


   Biz 2. seviyeye geçtiğimizde ben ve onun sınıfı değişti ve biz bir yan sınıfa alındık. Sebepsiz bir şekilde oldu bu, o yan sınıfta kalmamak içi bütün hazırlık hocalarıyla konuştum onun adına ama sınıfımıza geri dönemedik. Allah'ım sınıfta da koca götlü bir kız var tam Mavişe göre kalçaları götlü göğüslü bir şey. Kızın adını kaşara çıkarmak için az uğraşmamdan olsa gerek ben dönüp Mavişe dedim ki bu kızla asla ve asla arkadaş olmayacaksın dedim hatta adını hobit koydum. Sanki hiç bir şey dememiş gibi ertesi gün okul servislerini beklediğimiz yere gittiğimde ne göreyim, o an bütün karşılıklı spermlerimizin alındığını suni hamilelik planlarımın yıkıldığı andı işte o an. Koca kıçlı hobitle konuşuyordu arkadan gördüm inanmadım. Biraz yanların geldim Mavişle göz göz geldiğimizde ben arkamı dönüp durağın banklarına doğru ilerledim, arkamdan bağırdır birinde bile dönüp bakmadım, oturacağım yerde baya kalabalıktı yirmi otuz kişi vardı. Sinirle "AÇILIN!" dedim hemen yer açtılar, çantamı koydum oturdum hemen.

-Boleyn!

   Oda kendine karşımda çaprazımda oturdu, bana dönüp baktı oda biliyordu ne yaptığını konuşma dediğim halde gidip konuştu. Ben sana konuşma dediysem bir bildiğim var değil mi? Kızın asıldığı çocukların grubuyla arası bozuldu ve o yerden bitme boylu kız ibresini direk benim erkeğime çevirdi, tam o anda Prada çantamın içine kusmamak için kendimi zor tutuyordum, genede yüzümü onun aksi taraflara bakınmaya başladım ama herkes bize bakıyor o sırada.

"Sana sesleniyorum neden bakmıyorsun Boleyn"

 "Ben gereksiz insanlarla konuşmuyorum bilirsin, BUGÜN SEN DE GEREKSİZ BİR İNSANDIN!!"

  Az önce resmen bağırarak mı konuştum ben? Çizgimi aşmışım ya, demek ki gerçekten sinirlenmişim. Bütün herkes bizi dinledi sonra oooo diye öküz gibi bağırışmaya başladılar. Maviş gözlerini üstümden çekti, etrafına baktı gülümsedi. Kıçlı Hobit kızda olay yerine koştu, zaten havam kaçtı daha sonra bir şey diyemedim.


   Daha sonra haftalarca konuşmadık. Göz göze gelmekse hak getire benim olduğum tarafa bile boynunu çevirmiyordu. Ben sınıfta yalnızları oynarken kendisi her gün kızla kıç kıça oturdu nasıl olduğunu anlatmamı isterseniz tekli sıraları düşünün sınıftaki herkes sağ'lak ve tesadüf yine odur ki Maviş solak şimdi bunların yan yana oturduğunu düşünün. Bende karşılarında sağ 9 sıra boş, sol 5 sıra boş şekilde oturuyorum. Evet o zaman sinirliydim ama şuan gram bişi hissetmiyorum. Ay bisn bişi hissediyorum yok yok yanlış alarm, 4 gündür detox yapıyorum, karnım açıkmış. Yani düşünün onun için onca emek verdim ama o dönüp bana bakmadı. Hocada gidip gidip bizi sınıfta eş yapıyor zaten kaderin ayrı bir cilvesiymiş gibi. Böyle böyle 4-5 hafta küs kaldık. Ciğerim soldu mu? Tabi ki soldu ciğer kalmadı ki. Daha sonra şişman Güzel Yüzlü Kız ve Düz Saçlı Kız (bu kıza Çilek demek istiyorum haftanın 6 günü Çileğe gidiyor çünkü) araya girmeye çalıştı. Düz Saçlı Kız hiç oralı olmadı gram umurumda değil zaten. Güzel Yüzlü Kıza önceki olayı anlattım, çünkü kızı kıskançlığım yüzünden küstüm diyemedim diyemezdi. Ben Mavişe şey demiştim benim için " o ibneyle neden takılıyorsun demişler miydi diye sormuştum? Oda gülüp evet demişti." Bunun yüzünden küstüm, insanları onu  rahatsız etmesin diye küstüğümü söyledim. Güzel Yüzlü Kız tam bir ihanet bedeli çıktı. Benim olayı konuşacakken gitti başka şeylerden konuşmuş hani beni umursamamış. Çocuğun yüzünü gören herkes yumuşuyor. Kızım sen o gün bana masada otururken çocuğu sinirle arayıp açmayınca mesaj atan kız değil misin bu ne gevşeklik? Daha sonralar beni twitterdan engelledi ama ben nasıl ölüyorum anlatamam, evde dizlerimi kemiriyorum.

   Daha sonralar sakinleştim, dinginleştim. Bana verilen değeri bir tarafa koydum, verilmeyen değeri bir tarafa koydum ve an aydınlanma yaşadım, neden, niçin? İşte o zaman çözdüm ve sakinleştim. Sanki azıcık daha olgunlaştığımı fark ettim, bunu nasıl değerlendirirsiniz gram bilmiyorum umurumda da değil. Bu çocuk değil sanırım, sanırım oturup bir şeylerin farkında varmakla alakalı. Kahvemi yudumlarken şuan onu fark ediyorum etrafımda kimse yok, kimseye de ihtiyacım yok.

   Evet daha sonra barıştık.

   Queen B.