Zaman Yolcuları

   Mutlu seneler :)
Umarım bu yıl, hep bana olur :D Çünkü genelde hiç bana oluyor.
2015'den çok büyük umutlarım var cidden. Aslında hiç bir istek listesi yapmadım, ama ne isterim diye düşündüğümde hemen aklımda bir çok şey şekilleni veriyor. Anlayacağınız istek listem oldukça uzun.. Her seferinde de yenileri eklenecek, Tanrı'ya karşı ne kadar yüzsüz ve doyumsuzuz değil mi..


  Hımmm höömm öhöm nerede kalmış idik. Ya ben size hazırlık muafiyet sınavındaki uzun boylu sportif çocuğu anlamış mıydım? :D Ya geçen bir blogger arkadaşımız bir yazı yayıklamıştı. Şuan bakındım ama bulamadım sanırım Beyinsiz Gay yazmıştı. Açık öğretim sınavında bir çocuk görmüştü ve sınav boyunca onunla ilgili hayaller kurduğundan falan bahsetmişti. Bu olay sanırım herkes de olan bişi yoksa Beyinsiz Gay ile ben anormalim. Yakışıklı / Çekici birini görünce kafamın içinde aklınıza gelemeyecek fanteziler türüyor, anlatsam beyniniz kafanızdan çıkar koşarak uzaklaşır.

      O yüzden ben bir sınava falan gireceğim zaman, kimseye bakmamaya çalışıyorum. Ama nafile genelde millete iş atmaya çalışan ve umursanmayan ve bunu adı gibi bilen ben kafasında Ya o çocuk ölümüne seni kesiyorsa? gibi sorular oluşuveriyor. Gel de bakma şimdi..
   Sınava gireceğim sınıfı zar zor bir öğretmen eşliğinde bulabildim. Sınıfa girdim en arka sıraya yerleştim. En ön sıraya asla oturmam. Aklımdaki deli sorular o zaman yine devreye giriyor (Ya kambur duruyorsam? Saçım düzgün duruyor mu arkadan? Çok mu bacak bacak üstüne attım acaba dur ben bir de bacaklarımı açarak oturuyim, metrobüsteki erkekler nasıl oturuyordu ha tamam biraz da böyle.) Hayır katatonik şizofreni değilim. Sadece birazcık görselliğe ve dış görünüşe önem veriyorum diyelim :D Arkada gelip geçeni keserken lacivert kaza tarzı ama çok kalın olmayıp kas grupları belli olan yakışıklı bir yüze sahip olan bir çocuk geldi. Lanet olası sınav politikam alt üst olmuş. Sınav zamanı bakire rahibeler gibi etrafa bakmadan başımı öne eğip sınava giren ben büyük bir hata yapmış ve çocuğu öyle bir süzmüştüm ki 41,5 numara ayakları olduğunu bile öğrenmiştim ve çocuğu kuş başı doğramaya başlamıştım bile.. 2 İngiliz hoca gelip son derece aksanlı bir şekilde herkesin dışarı çıkmasını söyledi. Ben kalktım eşyalarımı toplayıp çıkıyorum dönüp baktım herkes hala duruyor.  

Çocuğu keserken ben.

   Lacivertli çocukta oturuyor ben tabi üzüldüm çocuk ingilizce bilmiyor üf lanet olsun. Bu çocuk hazırlık okurken ben birinci sınıfa geçicem diye içten içe bir hüzün keder. Hoca bir daha ingilizce olarak çıkın dışarı dedi ve sınıf boşaltıldı. Sınıfın tam karşısında bulunduğumuz binayı karşı binaya başlayan her tarafı cam bir köprü var. Köprünün uzunluğu yaklaşık 20-25 adım bir şeydi, genişliği ise 4 kişi yan yana rahat geçerdi. Çok merak ettim buradan bahçe nasıl gözüküyor diye. Duvarın bittiği köprünün hemen başladığı cama yanaştım, camla aramda bir karış mesafe var. Okul çok hoş gözüküyor, tam hayal ettiğim üniversite hayatı bazıları çimlerde oturuyor bazıları pufların üstünde güvenliğin kulübesinin yanında bir kız kedileri besliyor, yazın sonları olmasına rağmen güneş de rüzgarda kendini belli ediyordu. Ben manzara dalmış mutluluk hayalleri çıkarıyorken biri omuzuma sürtünerek ateş çıkarmaya çalışıyordu galiba bunun başka açıklaması olamazdı. Koridordan 4 kişi yan yana rahat geçebiliyordu ama bu omuzuma sürtünen zat, koridorda hiç yer yokmuş ve tek cam benim baktığım cammış gibi dibime geldi. İster istemez rahibe çizgimden çıkmak zorunda kaldım. Aman Allah'ım bu nasıl bir parfüm kokusuydu harika.. İkinci lacivertli aşkım olmuştu resmen. Güzel bir yüzü vardı. Sakallarını kesip gelmişti, belliydi. Olsa olsa benimle tanışmak istiyordu yada heyecanını atmak istiyordu, konuşup rahatlamak ama yüz vermedim. Her tanışmam uğursuz bir şekilde gidiyorken, tanışmak istemedim..   Daha sonra sınava girdim aklımda o vardı. Beyinsiz Gay'in anlattığı gibiydi. Sınav boyunca onunla birlikte oldum. Dikkatim yerinde değildi. Ona bakıyordum.16 aldım. Belki o geçmişti yada ders saatlerimiz farklıydı. Bilemiyorum. Şimdi görsem tanımam bile..
Bunları neden anlattım onu bilmiyorum..